Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej

W latach 50. dwudziestego wieku w Warszawie brakowało kościołów. Władze komunistyczne wprowadzając „nowy ład świata” nie pozwalały na budowanie chrześcijańskich świątyń. Prymas Polski Stefan Kard. Wyszyński, aby zaradzić duchowym potrzebom mieszkańców Marysina Wawerskiego, rozpoczął starania nad utworzeniem nowej parafii przy kościele klasztornym należącym do Zgromadzenia Sióstr Felicjanek. Po rozmowach przeprowadzonych w 1957 roku w Rzymie z m. Marią Symplicytą Nehring, przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr Św. Feliksa z Kantalicjo, Siostry przekazały kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej w użytkowanie powstającej parafii, z zachowaniem przez Zgromadzenie praw własności. Miało to miejsce 10 czerwca 1958 roku, a już osiem dni później Ksiądz Prymas erygował nową Parafię pw. Św. Feliksa z Kantalicjo.

Początki nowej parafii

Pierwszym proboszczem nowo utworzonej Parafii zostaje mianowany ks. mgr Wacław Kurkus, który od 10 sierpnia 1957 roku pełni funkcję rektora przekazanego kościoła. Początkowo Parafia liczy około czterech tysięcy wiernych, ale z roku na rok rozwija się i rośnie. Wzrasta liczba zawieranych małżeństw, udzielanych chrztów, dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej, jak i młodzieży przyjmującej sakrament Bierzmowania.

Ważnym wydarzeniem, które na długo zapisze się w pamięci parafian, jest wizyta J.E. Stefana Kard. Wyszyńskiego, który nawiedza Parafię Św. Feliksa 11 czerwca 1966 roku. Kościół nie jest w stanie pomieścić wszystkich wiernych, którzy przybyli na to spotkanie.

Po dziesięciu latach

W czerwcu 1968 roku Parafia przeżywa dziesięciolecie istnienia. Wiele się zmieniło od momentu powstania. Parafia tętni życiem sakramentalnym. Tego roku następuje zmiana na stanowisku proboszcza. Nowym ojcem Parafii zostaje ks. mgr Jerzy Dziurzyński, dotychczasowy duszpasterz młodzieży akademickiej. Nowo mianowany proboszcz szybko wczuwa się w potrzeby Parafii, na które stara się stopniowo odpowiedzieć: rozpoczynają się wykłady dla młodzieży akademickiej, odprawiana jest już codziennie Msza święta wieczorna.

Odbudowa i remonty

Rozpoczynają się remonty: prace wykończeniowe przy schodach frontowych, instalowanie centralnego ogrzewania. W kwietniu 1974 roku rozpoczyna się odbudowa zachodniej przybudówki wieży, w której znajdować się będą mieszkania dla księży. W latach 1983 – 1993 trwa odbudowa wschodniego transeptu kościoła, natomiast w latach 1986 – 1990 budowany jest przy kościele budynek gospodarczy. W roku 2001 rozpoczyna się generalny remont elewacji świątyni.

Wiek dwudziesty pierwszy

Ks. kanonik Jerzy Dziurzyński przeszedł na emeryturę w roku 2003. Nowym Proboszczem został ks. dr Bernard Czerwiński, wykładowca patrologii w Wyższym Seminarium Duchownym naszej diecezji. Uroczyste objęcie urzędu proboszcza odbyło się 14 września 2003 roku – w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego.

W 2004 roku rozpoczęto wymianę dachu na parafialnej świątyni i rekonstrukcję sygnaturki do przedwojennego wyglądu. Prace zostały zakończone w 2005 roku. Na sygnaturce został zamontowany dzwon o imieniu „Cyprian-Maria”. Nowy dzwon waży 100 kilogramów i wzywa mieszkańców Marysina do modlitwy.

Dzięki inicjatywie ks. abpa Sławoja Leszka Głódzia i staraniom księdza proboszcza dnia 10 listopada 2006 roku został podpisany akt notarialny, na mocy którego Siostry Felicjanki przekazały kościół i teren wokół kościoła na rzecz Parafii.

W latach 2007 – 2008 przeprowadzono rekonstrukcję głównej wieży kościoła. Po 64 latach świątynia została przywrócona do swojej dawnej świetności. Na złoty jubileusz, zostały odlane nowe dzwony: „Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński”, „Święty Feliks”, „Błogosławiona Matka Angela Truszkowska”. Wraz z ocalonym z pożogi wojennej dzwonem „Święty Józef” wszystkie zostały zamontowane na zrekonstruowanej wieży.